¿Sabes hablar euskera? ¿Entiendes un poco aunque no lo hables? ¿Te has dado cuenta de que, en ambos casos, podemos comunicarnos en euskera? 11 egun euskaraz, ¿lo intentamos?

En Lantxabe lo intentamos y lo apoyamos

Hablaré en euskera con las personas que lo entienden, aunque ellas me contesten en castellano. Y al dirigirme a quien no conozco, al menos mi primera palabra será siempre en euskera.

Háblame en euskera, que yo te entiendo. Independientemente de que te conteste en euskera o en castellano, quiero que me hables en euskera.

Los lugares de práctica, denominados arigune en euskera, son lugares en los que está garantizada permanentemente la posibilidad de comunicarse en euskera, bien sea dentro de la entidad (barne ariguneak) o en las relaciones de la entidad con la ciudadanía (kanpo ariguneak). Las personas que integren dichos grupos participarán como ahobizi o como belarriprest, solo que en su caso realizarán el ejercicio de forma colectiva.

Aiete, Altza, Amara, Amara Berri, Antigua, Añorga, Egia, Gros, Ibaeta,Igeldo, Intxaurrondo, Loiola, Loiolako Erribera, Morlans eta Parte Zaharra.

Ahobiziak eta belarriprestak biltzeko jarduera asko antolatu dira, euskararen erabileran lagungarri izan daitezen. Horrez gain, 16 urte azpikoek Euskaraldian parte hartu ezin duten arren, horientzat ere badira ekitaldi erakargarriak. Besteak beste, honakoak batzen ditu egitarauak: kultur jarduerak (antzerkiak, liburu irakurketak, bertso saioak, zinema emanaldiak, kontzertuak, eta beste), erabilera sustatzeko egitasmoak (mintzodromoak, euskarari buruzko solasaldiak), haurrentzako jarduerak edota familian egitekoak (pailazoak, bisita gidatuak eta abar).

180 jarduera horietatik Lizasok gutxi batzuk nabarmendu ditu. “Auzoko erabilerari buruzko solasaldiak Aieten, Intxaurrondon eta Loiolako Erriberan; Pirritx, Porrotx eta Marimotots pailazoak Intxaurrondon eta Txirri Mirri eta Txiribiton Egian; Felix Zubiarekin solasaldia eta Jon Maiarekin hitzaldia Amara Berrin; Euskaraldiskoa Morlansen; Mintzodromoa Altzan; Kantujirak Igeldon, Loiolako Erriberan eta Parte Zaharrean; eta bertso saioak Amara Berrin, Loiolan, Grosen, Aieten eta Parte Zaharrean”.

Pentsatzen dut ez naizela bakarra izan eta, aurreko astean, behin baino gehiagotan aritu naiz Rozalenek egindako Xalbadorren Heriotzean kantaren bertsioa Youtuben entzuten.

Ez naiz musikan aditua, baina gustatu zait. Eta gustatu zait, ez bakarrik ahotsa eta gitarra sinpleak bezain zuzenak iruditu zaizkidalako… gustatu zait, Albaceteko abeslariak euskarari dion errespetuagatik… ts eta tz-k bereizteko egiten duen ahaleginagatik, adibidez.

Eta zergatik ez onartu, harrotasun puntu bat ere sentitu dut, gure kulturatik hain urrun jaiotako kantautore ezagunak, gure hizkuntza gutxitu hau balioan jartzeagatik.

Bai, gustatu zait… baina gero haserretu egin naiz pixka bat. Eta haserretu naiz, neure buruarekin, euskaldun txikiaren konplexutik ari nintzela konturatu naizelako. Norbera nor izateko, nagusiaren bedeinkazioa behar duen morroiak bagina bezala…

Eta, ez! Hizkuntzek, pertsonek bezala, existitzeagatik beragatik dute balioa, eta bai, izate hutsagatik dituzte eskubideak. Hizkuntza bat, pertsona bat bezala, bere horretan da altxor bat, eta inguruko pertsonek eta hizkuntzek errespetua eta begirunea zor diote.

Horregatik, euskaldunoi ere, gure hizkuntza errespetatzea eta defendatzea tokatzen zaigu, gure altxorra zaindu, eta ahal dela, urrezko txanpon gehiagorekin hornitzea.

Sorionekuak gu!

2022/11/18

Manex Mujika Amunarriz

Irakaslea

[[Rozalen versiona en Youtube Xalbador Heriotzean]]

Manex Mujika, Unai Gaztelumendi eta Itxaso Piquerren bertsoak Aieteko Jolastokian

(7) Facebook

Aste Santuaren aurretik, ikasketa amaierako bidaian egon naiz gure ikasleekin. Beste lau lankiderekin batera, 17-18 urteko 60 ikaslerekin pasa ditut bederatzi egun eta bederatzi gau, Belgikatik eta Alemaniatik.

Egia esan, primeran pasa dugu. Ikasleak eta irakasleak ederki portatu gara, eta, anekdotak anekdota, aho zapore ezin hobearekin bueltatu gara bakoitza gure etxera. Baina, bueno, ez da hori kontatu nahi dizuedana.

Arraroa egin zitzaidan, lehenengo egunetan batez ere, urtebetez ia egunero nire aurrean, eta niri begira, eduki ditudan ikasleen aurpegiak musukorik gabe ikustea. Pertsonon irudimena zabala bezain zoragarria da, baina gutxitan asmatzen duela pentsatu izan dut egunotan; ikasle asko ez nituzkeen ezagutu ere egingo! Baina, bueno, hori ere ez da kontatu nahi dizuedana.

Kontua da, ikasle horietako askori Matematika eta Fisika ematen dizkiedala; eta batzuek sufritu egiten dutela, zatikako integralen formula edo efektu fotoelektrikoaren izaera ulertu nahi dituztenean. Bai, sufritu egiten dute, eta horregatik egiten dira txiki nire klaseetan, sorbalda aurreratu eta behera begira jarrita, sufrimendu hortaz inor jabetuko ez delakoan.

Eta, horregatik gozatu dut, eta poztu naiz, musukoarekin batera klaseko maskara kendu, eta handi egin direnean. Klaseetan ezkutuan uzten dituzten indar toneladak ikusi ditut beraiengan, indarra, karisma eta ilusioa; besteak beste. Asko gozatu dut, egia esan.

Garbi dago, inteligentzia eta gaitasun anitzak ditugula, eta egoeraren arabera, maskara desberdinak ditugula jartzeko. Inor ez garela beti hau edo bestea, eta bizitzaren aurrean kokatzeko pertsona adina modu daudela. Ah! Eta norbaitek gaitasun horien artean sailkapenak egiten baditu, arazoa, berak dauka.

Askotan gogoratu naiz lankide ohi batek, erdi brometan, esaten zuenarekin: hemen ez dago inor ezertarako balio ez duenik. Ezta ni ere!

Manex Mujika Amunarriz

2022/04/22