El caserío Katxola Berri se fundó durante el segundo cuarto del siglo XVIII segregándose de los pertenecidos del viejo caserío Katxola, que a partir de entonces comenzaría a llamarse Zaharra. Nació como una vivienda al servicio del mercado y la clientela urbana de San Sebastián, La apuesta fundamental de los propietarios fue diseñar el edificio como una gran máquina de transformación en la que casi la mitad del volumen construido estaba dedicado al lagar para abastecer de sidra a la ciudad.

Katxola Berri baserria XVIIL mendearen bigarren laurdenean eraiki zuten, Katxola baserri zaharraren jabetzako lurretatik bereizita. Une horretatik aurrera baserri honi Zaharra deitzen hasi ziren Donostiako hiri-bezeroen eta merkatuaren zerbitzuko etxebizitza gisa sortu zen. Jabeek eraikina, eraldaketa-makina handi gisa diseinatzeko asmo nagusia izan zuten; egindako etxearen bolumenaren ia erdia, hiritarrei sagardoa eskaintzeko dolare gisa erabiltzen zuten.

Dolare honetan, XVII. mendearen erdialdera Euskal Herrian zabaltzen hasi zen presio zuzeneko modelo mekanikoa erabiltzen zuten. Habe-dolare zaharren lekua hartu zuen tramankulu hau aurrekoak baion txikiagoa zenez produkzio-ahalmen txikiagoa zuen.