En el centenario de Matxain recordamos esta bella Canción de Navidad que Manuel escribió en el año 1973, y que publicó Argia. En ella nos habla de sus sentimientos religiosos en fechas como estas, tan pegadas a la piel.

Utiliza el poema para pedirnos que olvidemos los odios, que disfrutemos un poco de la felicidad y para recordar a Jesús como mensajero de paz y de vida,  que en su modestia nació en una cuadra; Jesús nos hizo mucho bien y, aunque no entendamos su comportamiento, murió por nosotros.

Manuel nos pide que, al menos en estas fechas, olvidemos nuestros quebrantos y nos amparemos en las cosas buenas que tiene nuestra Euskal Herria

Zatozte, zatozte, ahantz ditzagun gure nahigabeak

ahantz dezagun egunero jaiotzen garala berriro

bizitzara eta bere buruhausteetara.

Ahantz dezagun egun bakoitzak itsusitik gehiago duela

ederretik baino. Ahantz dezagun elkar gorrotatzen dugula.

Ahantz dezagun zorion apur bat izateko, egunero zerbait

ahaztu egin behar dugula.

Jesusek jaio behar du.

Jesus berriro guregana dator.

Egun hauetan berritzen da antzinako miraria.

Jesusek jaio behar du gure artean.

Berak eman dizkit nik maite ditudanak, bai eta

inguratzen nauen buruhausteak ere.

Berak eman dit bizia eta berak

ulertarazten dit utzi egin behar dudala.

Jesus ukuilu batean jaio zen. Badakit.

Jesusek sufritu egin zuen. Badakit.

Jesus guregatik hil zen. Badakit

Erreza da aska batean jaiotzea.

Ez dugu bere eran sufritzen.

Bainan hura hil egin zen.

Behar bada gehiegi egin zuen.

Oraindik ez dut ulertzen, ez dut ondo ulertzen

bere jokaera.

Asko egin zuen.

Maite ginuen. Maite gaitu.

Jesusek jaio behar du.

Zatozte, zatozte, ahantz ditzagun gure buruhausteak.

Onar dezagun gure Euskal-Herrian, hain ona

izan zenez gero.

Argia 1973